Isaiah 51

1ایپیروانعدالتو طالبانخداوند مرا بشنوید! بهصخرهایكهاز آنقطعگشتهو بهحفرهچاهیكهاز آنكندهشدهاید، نظر كنید.

2بهپدر خود ابراهیمو بهسارهكهشما را زایید نظر نمایید زیرا او یكنفر بود حینیكهاو را دعوتنمودمو او را بركتداده، كثیر گردانیدم.

3بهتحقیقخداوند صهیونرا تسلّیداده، تمامیخرابههایشرا تسلّیبخشیدهاستو بیاباناو را مثلعدنو هاموناو را مانند جنّتخداوند ساختهاست. خوشیو شادیدر آنیافتمیشود و تسبیحو آواز ترنّم.

4ایقوممنبهمنتوجّهنمایید و ایطایفهمنبهمنگوشدهید. زیرا كهشریعتاز نزد منصادر میشود و داوریخود را برقرار میكنمتا قومها را روشناییبشود.

5عدالتمننزدیكاستو نجاتمنظاهر شده، بازویمنقومها را داوریخواهد نمود و جزیرهها منتظر منشده، بهبازویمناعتماد خواهند كرد.

6چشمانخود را بسویآسمانبرافرازید و پایینبسویزمیننظر كنید زیرا كهآسمانمثلدود از همخواهد پاشید و زمینمثلجامهمندرسخواهد گردید و ساكنانشهمچنینخواهند مرد. امّا نجاتمنتا بهابد خواهد ماند و عدالتمنزایلنخواهد گردید.

7ایشما كهعدالترا میشناسید! و ایقومیكهشریعتمندر دلشما است! مرا بشنوید. از مذمّتمردمانمترسید و از دشنامایشانهراسانمشوید.

8زیرا كهبید ایشانرا مثلجامهخواهد زد و كِرمایشانرا مثلپشمخواهد خورد امّا عدالتمنتا ابدالا’باد و نجاتمننسلاً بعد نسلباقیخواهد ماند.

9بیدار شو ایبازویخداوند، بیدار شو و خویشتنرا با قوّتملبّسساز. مثلایامقدیمو دورههایسلفبیدار شو. آیا تو آننیستیكهرَهَبرا قطعنموده، اژدها را مجروحساختی.

10آیا تو آننیستیكهدریا و آبهایلجّهعظیمرا خشككردیو عمقهایدریا را راهساختیتا فدیهشدگانعبور نمایند؟

11و فدیهشدگانخداوند بازگشتنموده، با ترنّمبهصهیونخواهند آمد و خوشیجاودانیبر سر ایشانخواهد بود و شادمانیو خوشیرا خواهند یافتو غمو نالهفرار خواهد كرد.

12منهستم، منكهشما را تسلّیمیدهم. پستو كیستیكهاز انسانیكهمیمیرد میترسیو از پسر آدمكهمثلگیاهخواهد گردید؟

13و خداوند را كهآفرینندهتو استكهآسمانها را گسترانید و بنیاد زمینرا نهاد فراموشكردهایو دائماً تمامیروز از خشمستمكار وقتیكهبهجهتهلاككردنمهیا میشود میترسی؟ و خشمستمكار كجا است؟

14اسیرانذلیلبزودیرها خواهند شد و در حفرهنخواهند مرد و نانایشانكمنخواهد شد. 15زیرا منیهوهخدایتو هستمكهدریا را بهتلاطممیآورمتا امواجشنعرهزنند، یهوهصبایوتاسممناست. 16و منكلامخود را در دهانتو گذاشتمو تو را زیر سایهدستخویشپنهانكردمتا آسمانها غرسنمایمو بنیاد زمینینهمو صهیونرا گویمكهتو قوممنهستی.

17خویشتنرا برانگیز ایاورشلیم! خویشتنرا برانگیخته، برخیز! ایكهاز دستخداوند كاسهغضباو را نوشیدیو دُرد كاسهسرگیجیرا نوشیده، آنرا تا تهآشامیدی.

18از جمیعپسرانیكهزاییدهاستیكینیستكهاو را رهبریكند و از تمامیپسرانیكهتربیتنموده، كسینیستكهاو را دستگیرینماید.

19ایندو بلا بر تو عارضخواهد شد؛ كیستكهبرایتو ماتمكند؟ یعنیخرابیو هلاكتو قحطو شمشیر، پسچگونهتو را تسلّیدهم.

20پسرانتو را ضعفگرفته، بهسر همهكوچهها مثلآهو در دامخوابیدهاند. و ایشاناز غضبخداوند و از عتابخدایتو مملّو شدهاند.

21پسایزحمتكشیدهاینرا بشنو! و ایمستشدهامّا نهاز شراب!

22خداوند تو یهوهو خدایتو كهدر دعویقومخود ایستادگیمیكند چنینمیگوید: اینككاسهسرگیجیرا و دُرد كاسهغضبخویشرا از تو خواهمگرفتو آنرا بار دیگر نخواهیآشامید.

23و آنرا بهدستآنانیكهبر تو ستممینمایند میگذارمكهبهجانتو میگویند: خمشو تا از تو بگذریمو تو پشتخود را مثلزمینو مثلكوچهبهجهتراهگذریانگذاشتهای.
Copyright information for PesOV